PASINAON
.ono pangerten
.ono kapercayaan
Kabeh uwong sing ngudi kawruh...iku ono loro parane..
.siji : ing pangerten parane
.loro : ing kapercayaan parane
Pangerten iku oleh olehane ngerti....podo ae kro kaweruh (oleh olehane weruh)..
sing weruh lan sing ngerti iku dirine...ateges dirine iku wis sambung seksen sineksenan (pangrungu weruh sworo ; dadi sworo iku pangertene pangrungu..ateges sworo iku oleh olehane pangrungu ngerti/sambung.seksen.sineksenan)
Samongso ora mangkono ; kawruh sing diudi mau dumunung ing kapercayaan...
dene kapercayaan iku dudu pangerten dudu kawruh...nganti dirine biso sambung nyatakno..
nalikane wus sambung nyatakno...kapercayaan owah dadi pangerten/kawruh..
dadi kapercayaan iku tanpo kasunyatan tanpo kawruh
Dene pangerten iku ndunungi kasunyataan.
dadi kabeh kabeh iku kapercayaan arane yen tnpo dinyatakno..
kabeh kabeh iku anggep anggep yen ora biso nyatakno...
tegese nyatakno iku mbuktino...dene mbuktino iku biso nganggo coro sing maneko werno...
wong percoyo tnpo biso nyatakno/meruhi dewe ; luput
wong meruhi dewe tanpo percoyo ; bener.
dadi wong weruh iku ws mesti percoyo
tp wong percoyo ora mesti weruh...
dadi ono ;
kawruhe kapercayaan
ono kawruhe pangerten
.Kawruh kapercayaan iku kawruh mati/mandeg
.kawruh pangerten iku urip/berkembang
lha karo karone iku kaaran plajaran/pasinaon...
sinau : mlajari.
wong sinau iku pingin weruh/ngerti
tp tnpo meruhi/ngerteni/nemu nyatane iku arane oleh kapercayaan.
pepindhane pangerten iku koyo pangrungu weruh sworo
pepindhane kapercayaan iku koyo pandulu weruh sworo...
sworo iku ono ...amargo pangrungu wus nyatakno onoe..
sworo iku ono amargo pandulu ora biso nyatakno mulo dadi kapercayaane pandulu.
kog dinyatakno poncodriyo ora biso...iku brrt dudu kawruhe poncodriyo..
angen2 ora biso nyatakno
cipto dalah budhi ugo ora biso nyatakno...
roso pangroso ugo ora biso dienggo nyatakno...yoiku sejatine KAPERCAYAAN
(ing salawase ora bakal ono nyatane).
