TEGESE KANG ARAN ROSO SAJATI
GAMA BUDHI KAWERUH URIP SAJATI
====================================
Roso kang sajati iku sawijine roso kang tunggal hiyo roso kang murni,
dadi uwite sakabehe roso, kaaran sangkalpa hiyo babone sakehing roso pangroso,
kahanan kang luwih dening alus, tanpo ono pepadhan lan pambandinge,
hiyo dadi bongkot hiyo dadi pucuke sakehing roso pangroso.
kaaran sajatining roso, yoiku roso kang saktemene..
endi toh rupane?
Rupane ora biso disawang dening pandulu kang isih kasar,
bisane disawang mung nganggo alusing pandulu,
kanggone sing isih kasar, bisane mung dirasakake..
ono roso..ono rahsa
Saben ono rahsa mesti bareng onoe roso, mung saben ono roso ora mesti bareng onoe rahsa..
rahsa iku padunungane nyowo dene roso iku padunungane jiwo
ono rosoe rahsa ono rahsae roso. yoiku rosone kekarepan lan kekarepane roso..
amargo cacah jinise kang aran roso iku akeh banget,
mulane perlu meruhi titenane kang aran roso sajati.
yoiku :
Sing nuntun marang Panarimo
Sing nuntun marang Ayem tentrem
Sing nuntun marang Welas asih
Sing ngajak percoyo marang Kabatosan
Sing ngajak eling marang Kajaten
Sing ngajak Betah ijen
Sing ngajak Ora susah
Sing ngajak ora bosenan, was sumelang, wedian, ugo sungkanan.
hiyo sing nuntun marang kajenjeman lan ketentreman.
Iku kabeh mung tondo pucuke rosojati, dudu bongkote dudu maligine rosojati.
nanging sanajan mung wus anggayuh pucuke rosojati lan isih kamoran rahsa, ning kunu uwonge wus kanggonan ing katentreman, kaweningan, kaademan isp...iku dadi tondo yen rahsane wus alus. rahsane wus gathuk karo pucuke rosojati,
iku arane wus mingis ; wus kegorek rosojatine.
Wong sing wus mingis rosojatine iku yo biso samadhi klawan tanpo soyah lan bosen..
amargo : nalikane samadhi sing makarti ora mung angen angen lan rahsa bae, ananging nganggo katumusan pakartine rosojati
dadi ning kunu angen angen rahsa lan rosojati podo makarti kabeh ;
rosojati dayani marang kajenjeman, kaweningan, katentreman isp...
rahsane ; angrasakake lakune angin, lan angen angen ngelingi marang samadhine,
dene sing durung biso mingis, ateges isih mung tekan angen angen lan rahsa bae,
hiyo enggal kroso soyah lan bosen.
Bisane mingis iku yen tlaten ngulinakake samadhine lan netepi paugere kasusilan.
yen wus mingis, lan isih lestari pangudine, ning kunu rahsa sangsaya alus,
yen rahsa wus alus, mongko dadi jumbuh klawan rosojati,
hiyo ning kunu wiwitane sirno aling alinge sukmo,
kang ateges wiwit biso ngungak marang wewengkoning kajaten.
Roso sajati (rosojati) iku yo rupane manungso sajati
hiyo sajatining manungso.
iku rupane kahanan kang banget aluse,
manungso sajati klawan rosojati iku podo bae, wus ora ono bedane,
hiyo podo bae klawan jiwo suci, urip kang sajati, kajaten dadi jejagate,
hiyo jagad kepengeranan,
yo manungso sajati yo roso sajati, wus ora perlu dibedakake.
JANGKEPE KANG ARAN ROSO SAJATI
Yoiku sajatining roso,
Roso sajati (rosojati) iku ateges rosone manungso sajati,
rosojati iku kahanan kang luwih dening alus ( alusing alus ),
yo sing mengku saliring roso pangroso.. rosojati klawan manungso sajati podo bae :
yo rosojati yo manungso sajati yo saliro suci. ..
Rosojati iku ora duweni soyah lan pegel,
Mulane wong sing wus mingis rosojatine hiyo ora duwe soyah klawan pegel yen nggarap wewengkoning kawruh kabatosan.
Kang mangkono iku amargo yen wong mau nggarap babagan kawruh kabatosan :
makartine roso dadi pikarepe rahsa, dadi rahsa katumusan doyoe roso, jalaran rahsa wus akeh bageane kang manut marang roso,
Ning kunu rahsa wus ora biso agawe soyah klawan pegel (rahsa wus alus). ..
Rosojati iku ora kagungan watak bungah klawan susah
Mulo yen rahsa katumusan doyoe roso, ning kunu rahsa sudo doyoe arep nedyo bungah klawan susah (rahsa wus alus).
dadi : sudane bungah klawan susah iku : mahanani lestarine kaelingan lan ketentreman.
utowo : akehe kaelingan lan katentreman iku : agawe sudane kabungahan lan kasusahan.
alusing bungah kaworan eling kaaran : seneng
alusing susah kaworan eling kaaran : prihatin
Alusing seneng klawan prihatin yen nunggal nyawiji kaaran : jumeneng eling lan tentrem ..
Rosojati iku ora wewatekan dhemen klawan gething marang samubarang kadonyan
Mulane wong yen wus mingis rosojatine iku yen dhemen lan gething marang opo opo iku : ora banget..malahan yen wus dewoso manungsane kang sajati, hiyo meh ora nduweni dhemen lan gething marang sabarang prakara. kang mangkono iku amargo :
Makartine roso dadi pikarepe rahsa..doyone roso numusi rahsa sing wus alus, jalaran soko iku rahsa wus ora arep nandukake roso dhemen klawan gething : ing samubarang prakara.
dadi : tipising roso dhemen klawan gething iku : agawe lestarine kaelingan lan katentreman.
utowo : kandhele eling lan tentrem iku : mahanani tipising kadhemenan lan kagethingan.
alusing dhemen kaworan eling kaaran : tresno utowo sih
alusing gething kaworan eling kaaran : prihatin marang alane liyan
Tegese sih, iku katresnan kang tanpo pilih, sih kui prenahe nuju marang rosojatine sakabehe manungso dene prihatin marang alane liyan utowo cacate liyan iku kang nuwuhake : karep tetulung, supoyo lereno cacate, dedasar kawelas asihan ;
yoiku nalikane prihaten mau klawan sih wus nyawiji, dumadi welas a-sih..
hiyo kawelasan lan kaasihan kang nyawiji, tumuju marang sa-gung dumadi. .
Rosojati iku ora duwe watak gumedhe lan cilik aten
Rosojati ora kadunungan watak kekarone iku : mulane wong kang wus mingis rosojatine,
hiyo ora kanggonan ing roso gumedhe lan cilikan aten kang ateges ora ngegungake diri lan ngasorake diri. kang mangkono iku amargo soko rahsa kang katumusan doyoing rosojati kang ora duweni watak mangkono andadikake rahsa ; cilik doyoe kang ajak marang kumawoso lan angroso apes..ning kunu awit wus ora sumuk dening reribete angen angen lan wus ora kasrimpet dening buntune angen angen. -gumedhe iku tunggale : kumingsun, kuminter, adigang, adigung.....isp
kang ateges : ngegungake diri klawan rumongso bejo lan kuwoso.
-cilikan aten iku tunggale : apes, bodoh, atis, rumongso asor.....isp
kang ateges : ngapesake diri klawan rumongso ciloko.
dadi : tipising pangroso bejo lan pangroso ciloko iku : agawe lestarine eling lan tentrem.
utowo : kandhele kaelingan lan katentreman iku : mahanani tipising pangroso bejo lan ciloko.
alusing gumedhe awor klawan eling kaaran : percoyo marang diri
alusing cilikan aten awor klawan eling kaaran : panelongso (nelongso marang pengeran)
panelongso kaworan eling kaaran : jumeneng pribadi klawan kasukcen. .......
.....hiyo mangkono sateruse............
karepe tembung tipis lan kandhel iku sathithik lan akehe
karepe rahsa alus iku rahsa kang wus gathuk klawan rosojati
karepe tembung awor iku campur, gumbul, bebarengan
karepe tembung eling iku eling marang pengeran, dene eling marang pengeran iku elinge budhi karepe tembung kaelingan iku makartine budhi
karepe tembung katentreman iku makartine rosojati
karepe tembung alusing utowo aluse iku ancase utowo intine
karepe tembung lestari iku santosa.
Dadi wong kang wus dewoso manungsane kang sajati iku wewatekane biso santosa lan teteg, menowo katerjang dening ombaking rahsa..kang mangkono iku yo amargo rosojati wus maligi wus wungkol utowo wutuh..ning kunu saliring roso pangroso awit kawengku dening sajatining roso, mulane kabeh roso pangroso salin rupo amargo wus kawungkus dening roso sajati..hiyo iku wiwitane manjing ing kasucian..hiyo iku tegese roso pangroso bali marang kang kagungan roso pangroso..hiyo iku tegese jumeneng klawan pribadi..hiyo lebure aku klawan ingsun..nyawijine diri klawan pribadi..hiyo iku kang aran manjing ing pribadi klawan moho suci..
kang ateges manjing ing sajatine urip hiyo lebure urip marang sajatine urip..lebure suci klawan moho suci..hiyo iku tegese : ora ono opo opo kejobo pribadi.
Awit susah, piloro, gething, mlarat, sengsoro ugo bangsane enak kepenak, dhemen, gething, bungah, sugih lan sapanunggale kabeh iku arane panandhang, kang ateges biso ngaling ngalingi kaelingan lan katentreman.
Roso sajati (rosojati) iku ateges rosone manungso sajati,
rosojati iku kahanan kang luwih dening alus ( alusing alus ),
yo sing mengku saliring roso pangroso.. rosojati klawan manungso sajati podo bae :
yo rosojati yo manungso sajati yo saliro suci. ..
Rosojati iku ora duweni soyah lan pegel,
Mulane wong sing wus mingis rosojatine hiyo ora duwe soyah klawan pegel yen nggarap wewengkoning kawruh kabatosan.
Kang mangkono iku amargo yen wong mau nggarap babagan kawruh kabatosan :
makartine roso dadi pikarepe rahsa, dadi rahsa katumusan doyoe roso, jalaran rahsa wus akeh bageane kang manut marang roso,
Ning kunu rahsa wus ora biso agawe soyah klawan pegel (rahsa wus alus). ..
Rosojati iku ora kagungan watak bungah klawan susah
Mulo yen rahsa katumusan doyoe roso, ning kunu rahsa sudo doyoe arep nedyo bungah klawan susah (rahsa wus alus).
dadi : sudane bungah klawan susah iku : mahanani lestarine kaelingan lan ketentreman.
utowo : akehe kaelingan lan katentreman iku : agawe sudane kabungahan lan kasusahan.
alusing bungah kaworan eling kaaran : seneng
alusing susah kaworan eling kaaran : prihatin
Alusing seneng klawan prihatin yen nunggal nyawiji kaaran : jumeneng eling lan tentrem ..
Rosojati iku ora wewatekan dhemen klawan gething marang samubarang kadonyan
Mulane wong yen wus mingis rosojatine iku yen dhemen lan gething marang opo opo iku : ora banget..malahan yen wus dewoso manungsane kang sajati, hiyo meh ora nduweni dhemen lan gething marang sabarang prakara. kang mangkono iku amargo :
Makartine roso dadi pikarepe rahsa..doyone roso numusi rahsa sing wus alus, jalaran soko iku rahsa wus ora arep nandukake roso dhemen klawan gething : ing samubarang prakara.
dadi : tipising roso dhemen klawan gething iku : agawe lestarine kaelingan lan katentreman.
utowo : kandhele eling lan tentrem iku : mahanani tipising kadhemenan lan kagethingan.
alusing dhemen kaworan eling kaaran : tresno utowo sih
alusing gething kaworan eling kaaran : prihatin marang alane liyan
Tegese sih, iku katresnan kang tanpo pilih, sih kui prenahe nuju marang rosojatine sakabehe manungso dene prihatin marang alane liyan utowo cacate liyan iku kang nuwuhake : karep tetulung, supoyo lereno cacate, dedasar kawelas asihan ;
yoiku nalikane prihaten mau klawan sih wus nyawiji, dumadi welas a-sih..
hiyo kawelasan lan kaasihan kang nyawiji, tumuju marang sa-gung dumadi. .
Rosojati iku ora duwe watak gumedhe lan cilik aten
Rosojati ora kadunungan watak kekarone iku : mulane wong kang wus mingis rosojatine,
hiyo ora kanggonan ing roso gumedhe lan cilikan aten kang ateges ora ngegungake diri lan ngasorake diri. kang mangkono iku amargo soko rahsa kang katumusan doyoing rosojati kang ora duweni watak mangkono andadikake rahsa ; cilik doyoe kang ajak marang kumawoso lan angroso apes..ning kunu awit wus ora sumuk dening reribete angen angen lan wus ora kasrimpet dening buntune angen angen. -gumedhe iku tunggale : kumingsun, kuminter, adigang, adigung.....isp
kang ateges : ngegungake diri klawan rumongso bejo lan kuwoso.
-cilikan aten iku tunggale : apes, bodoh, atis, rumongso asor.....isp
kang ateges : ngapesake diri klawan rumongso ciloko.
dadi : tipising pangroso bejo lan pangroso ciloko iku : agawe lestarine eling lan tentrem.
utowo : kandhele kaelingan lan katentreman iku : mahanani tipising pangroso bejo lan ciloko.
alusing gumedhe awor klawan eling kaaran : percoyo marang diri
alusing cilikan aten awor klawan eling kaaran : panelongso (nelongso marang pengeran)
panelongso kaworan eling kaaran : jumeneng pribadi klawan kasukcen. .......
.....hiyo mangkono sateruse............
PENGETAN
Tegese saliro suci iku asal dumadine jiwo kang murnikarepe tembung tipis lan kandhel iku sathithik lan akehe
karepe rahsa alus iku rahsa kang wus gathuk klawan rosojati
karepe tembung awor iku campur, gumbul, bebarengan
karepe tembung eling iku eling marang pengeran, dene eling marang pengeran iku elinge budhi karepe tembung kaelingan iku makartine budhi
karepe tembung katentreman iku makartine rosojati
karepe tembung alusing utowo aluse iku ancase utowo intine
karepe tembung lestari iku santosa.
Dadi wong kang wus dewoso manungsane kang sajati iku wewatekane biso santosa lan teteg, menowo katerjang dening ombaking rahsa..kang mangkono iku yo amargo rosojati wus maligi wus wungkol utowo wutuh..ning kunu saliring roso pangroso awit kawengku dening sajatining roso, mulane kabeh roso pangroso salin rupo amargo wus kawungkus dening roso sajati..hiyo iku wiwitane manjing ing kasucian..hiyo iku tegese roso pangroso bali marang kang kagungan roso pangroso..hiyo iku tegese jumeneng klawan pribadi..hiyo lebure aku klawan ingsun..nyawijine diri klawan pribadi..hiyo iku kang aran manjing ing pribadi klawan moho suci..
kang ateges manjing ing sajatine urip hiyo lebure urip marang sajatine urip..lebure suci klawan moho suci..hiyo iku tegese : ora ono opo opo kejobo pribadi.
Awit susah, piloro, gething, mlarat, sengsoro ugo bangsane enak kepenak, dhemen, gething, bungah, sugih lan sapanunggale kabeh iku arane panandhang, kang ateges biso ngaling ngalingi kaelingan lan katentreman.
