Rerupan ireng ngebeki arcopodo
rerupan biru ngebeki samudro tuwin angkoso
ijo ijoan ngebeki bawono
kaweruh jowo kang sakawit soko bongso jawoto
hiyo bongsone manungso jowo
kagelar ing mongso ewonan taon kepungkur
awit sing diarani ebles, setan, moloekat, bethoro, dewo, gusti, pengeran, hyang iku kabeh durung ono kasebut ing bumi jowo.
'Ibu bumi bopo angkoso'
Sekabehe ingkang tumitah, sekabehane ingkang dumadi, sekabehe poro sujalmo
iku sedulur siro.
ono dulur amargo ono sesambungan ono pepadhan
hiyo sapodo-podo ; ingkang tumitah bebadan suksmo dene ingkang dumadi anggowo suksmo ugo,
ingkang dumadi anggowo jiwo dene poro sujalmo bebadan jiwo.
mulo kabeh hiyo seduluran, sedulur sapodo-podone ngaurip
sesambungane poro dulur kui kaaran pesederekan.
Ono sedulur tunggal panunggal
ono sedulur tunggal mongso kelairan
ono sedulur tunggal ibu
ono sedulur tunggal rogo, tunggal karso, tunggal cipto lan roso.
kabeh mau kaaran 'kaweruh ing panunggalan'
dene panunggalan iku sing marai ono kerukunan, onoe kerukunan marai ono gotong royong, yoiku disonggoh bebarengan.
dene sangkane panunggalan iku soko pesederekan, lan pesederekan iku soko sambunge seduluran kaaran 'setunggal jagad'.
Rogo klawan rogo liyane iku hiyo setunggal, hiyo sedulur, koyo toh rogone danu lan budi, rogone sato lan gegremetan, rogone iki lan iku.....
karso klawan karso liyane iku hiyo setunggal, hiyo sedulur ugo, dene sing sinebut karso iku karep kang kagowo soko wiwitane, tembung saiki kaaran 'naluri'
dadi naluri nalurine kabeh dumadi kabeh bongso iku setunggal..sedulur
cipto klawan cipto liyane hiyo setunggal, hiyo sedulur cipto arane, mulane cipto marang cipto iyane iku biso sawab sinawab, biso saut sautan amargo sedulur
roso klawan roso liyane ugo setunggal hiyo seduluran ing roso pangroso, rosoku klawan rosomu iku saktemene ora bedo, koyo dene banyu puteh klawan banyu kopi iku saktemene podo podo ingdalem banyune.
rogo iku sinebut awak wadag ateges wadahe sapirang pirang pirantine urip bongso dumadi
karso iku karep kang wus ono soko sangkane yoiku karep sing digowo klawan nyowo
cipto iku hiyo angen angen
roso iku hiyo pangroso
Amergo kabeh kabeh iku sedulur, mulo ora wenang tumindak cidro marang liyan, ora wenang agawe olo marang liyan, ora wenang gawe pitunane liyan.
saktemene sing sinebut mungsuh iku ora ono, onoe hiyo mung nalikane lali marang pesederekan, utowo ora weruh marang dulure dewe.
ono dulur tunggal mongso kelairan ; yoiku bebarengane mongso laer ing arcopodo iki, awit soko bongsone sato kikula iwak gegremetan tuwin manungso, kaaran dulur tunggal moho ibu.
ono sedulur tunggal panunggal ; kaaran dulur tunggal sang ibu lan sedulur tunggal ibu kaaran 'dulur tunggal wong tuwo'
Mulo sarupane kang ono iku sedulur kito kabeh ; awit cacing, kupu kupu, macan, celeng, wong bodoh wong wuto wong durjono wong becik.......kabeh iku hiyo tetep dulur niro,
ora weruhe uwong ing dulure dewe iku mung soko kurange pengerten marang tegese kang aran dulur, dikiro mung ono dulur tunggal wong tuwo thok' sing ono..bongsone sato tuwin gegremetan ; koyo semut, cacing, set lan liyo liyone iku dianggep mung dumadi sing nggremet-nggremet bae, ora ngerti yen sing nggremet-nggremet iku dulure dewe, ojo maneh mengkono ; bongsone sato koyo dene sapi, wedus dikiro pepanganan kanggone menungso, ora ngerti ngertiyo yen iku dulure dewe hiyo dulur tunggal sang ibu.
Arep diakoni opo ora, arep dingerteni opo ora, arep dipercoyo opo ora kabeh dumadi tuwin jalmo hiyo sedulur siro kabeh..
manungso agawe pepati marang manungso, manungso agawe pepati marang sato.......iku podo bae kaaran 'gawe pepatine liyan' hiyo podo podo kaaran tumindak olo marang dulure dewe, mulo wong jowo iku luwih ngati ati yen arep ngethok wit witan, awit sadengah isen isene uwit iku mesti dienggoni bongsone gegremetan.
Dene kaweruh panunggalan iku mahanani lestarining urip bebrayan, mahanani ademe roso pangroso, mahanani weninge cipto, ugo lereme rahso kabeh mau agawe tentrem ing tyas.
anane bongsone sato kaanggep bedo klawan bongsone manungso iku mung bedo ing rupo lan kahanane jiwo bae, sakliyone iku hiyo podo, podo podo sandangan rogo, podo podo anggowo karso ; koyo mangan ngombe turu, hiyo podo podo tunggal sang ibu ugo podo podone ngaurip lan kaaran setunggal jagad.
Rogo klawan rogo liyane setunggal iku mangkene :
Nalikane ono uwong weruh, katon tangane koncone ketutuk palu ; ning kunu uwong kroso koyo koyo tangane dewe hiyo ketutuk palu ; hiyo iku tondo yen tanganku lan tanganmu iku saktemene setunggal, mripate kancane keculek, sing katon weruh hiyo koyo koyo melu keculek....mangkono sakteruse
Karso klawan karso, cipto klawan cipto, pangroso klawan pangroso iku hiyo setunggal,
mulo biso sambung anyaut, mulo kaaran sedulur.
rerupan biru ngebeki samudro tuwin angkoso
ijo ijoan ngebeki bawono
kaweruh jowo kang sakawit soko bongso jawoto
hiyo bongsone manungso jowo
kagelar ing mongso ewonan taon kepungkur
awit sing diarani ebles, setan, moloekat, bethoro, dewo, gusti, pengeran, hyang iku kabeh durung ono kasebut ing bumi jowo.
'Ibu bumi bopo angkoso'
Sekabehe ingkang tumitah, sekabehane ingkang dumadi, sekabehe poro sujalmo
iku sedulur siro.
ono dulur amargo ono sesambungan ono pepadhan
hiyo sapodo-podo ; ingkang tumitah bebadan suksmo dene ingkang dumadi anggowo suksmo ugo,
ingkang dumadi anggowo jiwo dene poro sujalmo bebadan jiwo.
mulo kabeh hiyo seduluran, sedulur sapodo-podone ngaurip
sesambungane poro dulur kui kaaran pesederekan.
Ono sedulur tunggal panunggal
ono sedulur tunggal mongso kelairan
ono sedulur tunggal ibu
ono sedulur tunggal rogo, tunggal karso, tunggal cipto lan roso.
kabeh mau kaaran 'kaweruh ing panunggalan'
dene panunggalan iku sing marai ono kerukunan, onoe kerukunan marai ono gotong royong, yoiku disonggoh bebarengan.
dene sangkane panunggalan iku soko pesederekan, lan pesederekan iku soko sambunge seduluran kaaran 'setunggal jagad'.
Rogo klawan rogo liyane iku hiyo setunggal, hiyo sedulur, koyo toh rogone danu lan budi, rogone sato lan gegremetan, rogone iki lan iku.....
karso klawan karso liyane iku hiyo setunggal, hiyo sedulur ugo, dene sing sinebut karso iku karep kang kagowo soko wiwitane, tembung saiki kaaran 'naluri'
dadi naluri nalurine kabeh dumadi kabeh bongso iku setunggal..sedulur
cipto klawan cipto liyane hiyo setunggal, hiyo sedulur cipto arane, mulane cipto marang cipto iyane iku biso sawab sinawab, biso saut sautan amargo sedulur
roso klawan roso liyane ugo setunggal hiyo seduluran ing roso pangroso, rosoku klawan rosomu iku saktemene ora bedo, koyo dene banyu puteh klawan banyu kopi iku saktemene podo podo ingdalem banyune.
rogo iku sinebut awak wadag ateges wadahe sapirang pirang pirantine urip bongso dumadi
karso iku karep kang wus ono soko sangkane yoiku karep sing digowo klawan nyowo
cipto iku hiyo angen angen
roso iku hiyo pangroso
Amergo kabeh kabeh iku sedulur, mulo ora wenang tumindak cidro marang liyan, ora wenang agawe olo marang liyan, ora wenang gawe pitunane liyan.
saktemene sing sinebut mungsuh iku ora ono, onoe hiyo mung nalikane lali marang pesederekan, utowo ora weruh marang dulure dewe.
ono dulur tunggal mongso kelairan ; yoiku bebarengane mongso laer ing arcopodo iki, awit soko bongsone sato kikula iwak gegremetan tuwin manungso, kaaran dulur tunggal moho ibu.
ono sedulur tunggal panunggal ; kaaran dulur tunggal sang ibu lan sedulur tunggal ibu kaaran 'dulur tunggal wong tuwo'
Mulo sarupane kang ono iku sedulur kito kabeh ; awit cacing, kupu kupu, macan, celeng, wong bodoh wong wuto wong durjono wong becik.......kabeh iku hiyo tetep dulur niro,
ora weruhe uwong ing dulure dewe iku mung soko kurange pengerten marang tegese kang aran dulur, dikiro mung ono dulur tunggal wong tuwo thok' sing ono..bongsone sato tuwin gegremetan ; koyo semut, cacing, set lan liyo liyone iku dianggep mung dumadi sing nggremet-nggremet bae, ora ngerti yen sing nggremet-nggremet iku dulure dewe, ojo maneh mengkono ; bongsone sato koyo dene sapi, wedus dikiro pepanganan kanggone menungso, ora ngerti ngertiyo yen iku dulure dewe hiyo dulur tunggal sang ibu.
Arep diakoni opo ora, arep dingerteni opo ora, arep dipercoyo opo ora kabeh dumadi tuwin jalmo hiyo sedulur siro kabeh..
manungso agawe pepati marang manungso, manungso agawe pepati marang sato.......iku podo bae kaaran 'gawe pepatine liyan' hiyo podo podo kaaran tumindak olo marang dulure dewe, mulo wong jowo iku luwih ngati ati yen arep ngethok wit witan, awit sadengah isen isene uwit iku mesti dienggoni bongsone gegremetan.
Dene kaweruh panunggalan iku mahanani lestarining urip bebrayan, mahanani ademe roso pangroso, mahanani weninge cipto, ugo lereme rahso kabeh mau agawe tentrem ing tyas.
anane bongsone sato kaanggep bedo klawan bongsone manungso iku mung bedo ing rupo lan kahanane jiwo bae, sakliyone iku hiyo podo, podo podo sandangan rogo, podo podo anggowo karso ; koyo mangan ngombe turu, hiyo podo podo tunggal sang ibu ugo podo podone ngaurip lan kaaran setunggal jagad.
Rogo klawan rogo liyane setunggal iku mangkene :
Nalikane ono uwong weruh, katon tangane koncone ketutuk palu ; ning kunu uwong kroso koyo koyo tangane dewe hiyo ketutuk palu ; hiyo iku tondo yen tanganku lan tanganmu iku saktemene setunggal, mripate kancane keculek, sing katon weruh hiyo koyo koyo melu keculek....mangkono sakteruse
Karso klawan karso, cipto klawan cipto, pangroso klawan pangroso iku hiyo setunggal,
mulo biso sambung anyaut, mulo kaaran sedulur.
